Seria zdjęć przedstawia widok cmentarza w Zbiersku w 1990. Był to czas zanim piły spalinowe stały się ogólnodostępne, a wycinka drzew była nie lada wyzwaniem. Dziś na całym cmentarzu jest już tylko jedno drzewo.
Na pierwszej fotografii można zobaczyć jak wyglądały oryginalne krzyże na kaplicy, zarówno ten nad wejściem jak i na szczycie.
Nagrobek Zenona Kulczyckiego
Kim był Zenon Kulczycki ? Oto jak wspomina go "Gazeta Cukrownicza" z 1927 roku.
Ś.P. ZENON KULCZYCKI.
Dnia 22 września 1927 r. zmarł w Zbiersku jeden z weteranów przemysłu cukrowniczego na kresach, ś.p. Zenon Kulczycki. Urodzony w roku 1849 w Orłówce, na Ukrainie, ś.p. Kulczycki ukończył szkołę średnią w Białej Cerkwi, a następnie wydział mechaniczny instytutu technologicznego w Petersburgu i poświęcił się pracy na polu cukrowniczem. po odbyciu praktyki przy budowie cukrowni w Borszczach, pracował ś.p. Zenon Kulczycki w Kożankach, skąd przeszedł do Iwańkowa, na Wołyniu, gdzie po dwóch latach pracy został dyrektorem. Po siedemnastu latach pracy na tem stanowisku, przystąpił ś.p. Zenon Kulczycki do budowy cukrowni w Manasterzyskach, jednocześnie zaś zarządzał przez jakiś czas cukrownią w Chrzanówce, na Podolu.
Z Monasterzysk, gdzie pracował lat piętnaście, przeszedł ś.p. Zenon Kulczycki na stanowisko administratora cukrowni w Czarnominie, która to placówka była ostatnim etapem Jego pracy w cukrownictwie. W Czarnominie przetrwał ś.p. Zenon Kulczycki wojnę, a następnie przewroty powojenne, utrzymując się nie tylko na stanowisku, ale i przy życiu dzięki zrównoważonemu i spokojnemu charakterowi i wysokiemu taktowi własnemu, oraz dzięki przywiązaniu robotników fabrycznych, którzy dwukrotnie, z narażeniem własnego życia, potrafili uratować swojego kochanego zwierzchnika od niechybnej śmierci.
W styczniu 1920 roku ś.p. Zenon Kulczycki opuścił kresy, z któremi wiązało się całe życie Jego i udał się do Polski.
Ś.p. Zenon Kulczycki pozostawił po sobie wspomnienie, jako człowiek silnej woli i wielkiej pracy.
Cześć Jego pamięci!
E.G.
